3 definiții pentru distors (fem. distoarsă)
Explicative DEX
distórs, ~ă a [At: DN3 / Pl: ~rși, ~e / E: fr distors] (Rar) Răsucit.
DISTÓRS, -Ă adj. (Rar) Răsucit. [< fr. distors].
- sursa: DN (1986)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
DISTÓRS, -Ă adj. răsucit. (< fr. distors)
- sursa: MDN '00 (2000)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
Intrare: distors (fem. distoarsă)
distors (fem. distoarsă) adjectiv
| adjectiv (A51) | masculin | feminin | |||
| nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
| plural |
|
|
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
| plural |
|
|
|
| |
| vocativ | singular | — | — | ||
| plural | — | — | |||
distors (fem. distorsă) adjectiv
| adjectiv (A4) | masculin | feminin | |||
| nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
| plural |
|
|
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
| plural |
|
|
|
| |
| vocativ | singular | — | — | ||
| plural | — | — | |||
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)