2 definiții pentru calangiu
Explicative DEX
calangíŭ m. (turc. kalaĭgy; d. kalaĭ, cositor). Vechĭ. Spoitor de tingirĭ (Țigan).
Jargon
calangíu, calangíi, s.m. (înv.) spoitor, costorar.
- sursa: DAR (2002)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
Intrare: calangiu
calangiu substantiv masculin
| substantiv masculin (M69) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)