4 definiții pentru belceu

Explicative DEX

belcéu sn [At: REV. CRIT. IV, 337 / Pl: ~cei / E: mg bölcsiö] (Mgm; Trs) Leagăn prins cu funii de grindă.

belcéŭ n., pl. eĭe (ung. bölcsö, id.) Trans. Leagăn. Horă de belceŭ, cîntec de leagăn.

Relaționale

BELCÉU s. v. leagăn.

belceu s. v. LEAGĂN.

Intrare: belceu
substantiv neutru (N52)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • belceu
  • belceul
  • belceu‑
plural
  • belceuri
  • belceurile
genitiv-dativ singular
  • belceu
  • belceului
plural
  • belceuri
  • belceurilor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)