2 definiții pentru șimitău
Relaționale
ȘIMITĂU s. v. drișcă, fățuitoare.
șimitău s. v. DRIȘCĂ. FĂȚUITOARE.
- sursa: Sinonime82 (1982)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
Intrare: șimitău
șimitău
| substantiv neutru (N57) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural | — | — | |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural | — | — | |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)