STRUNGAREÁTZA strungaretze s. f. 1. Raritura intre dintzi (mai ales intre cei doi incisivi de la mijloc de sus); strunga. [Nevasta] are strungareatza shi vorbeshte gros k un barbat. STANCU D. 73. Lelea cu coadele lungi SHi cu strungareatzan dintzi. TEODORESCU P. P. 306. 2. Galeata in care se mulg oile. Am shi eu o oitza ma duc so mulg in strungareatza. RETEGANUL P. III 56. Fugind insa pe coasta la vale cazu shi sparse strungareatza care era de pamint. id. ib. 56.

STRUNGAREÁTZA ~étze f. rar (la oameni) Distantza mai mare decat cea obishnuita intre dintzii incisivi de sus. /strunga + suf. ~areatza

strungareatza f. 1. galeata mare (cam de zece litri); 2. scobitura pe dintzii calului ce se shterge cu incetul prin rosatura: dintzii cei de sus cu strungareatza la mijloc CAR. [Lit. galeata de strunga; pentru sensul 2 cf. sinonimul mursa].

strungareátza f. pl. etze (d. strunga). Strunga distanta dintre dintziĭ incizivĭ de sus la uniĭ oamenĭ: a avea strungareatza cu dintziĭ in strungareatza. Galeata de vreo zece litrĭ intrebuintzata la stina. V. shtirbatura.

strungareátza s. f. g.d. art. strungarétzei; pl. strungarétze

strungareátza s. f. g.d. art. strungarétzei; pl. strungarétze

STRUNGAREÁTZA s. (pop.) strunga (reg.) postrunga. (~ intre dintzi.)

STRUNGAREATZA s. (pop.) strunga (reg.) postrunga. (~ intre dintzi.)

strungareátza strungaretze s.f. Distantza mare intre incisivii de sus; strunga. Din strunga + suf. areatza (Scriban DEX MDA).