SHTIINTZIFÍC A shtiintzifici ce adj. Care apartzine shtiintzei privitor la shtiintza; bazat pe principiile shtiintzei. [Pr.: shtiin] Din fr. scientifique (dupa shtiintza).

shtiintzific ~a a [At: MAN. INV. 187/18 / P: shtii~ / V: (inv) scienti~ stzienti~^[1] ~ienci~ ~ienti~ ~ien~ ~iinci~ / Pl: ~ici ~ice / E: lat scientificus fr scientifique adaptat dupa shtiintza] 1 Care apartzine shtiintzei (32) Si: (inv) shtiintzelnic (1) (ivr) shtiintzesc (1) shtiintzial (1). 2 Bazat pe principiile shtiintzei (32) Si: (inv) shtiintzelnic (2) (ivr) shtiintzesc (2) shtiintzial (2). 3 Care are k obiect cercetarile dintrunul sau din mai multe domenii ale shtiintzei (32) Si: (inv) shtiintzelnic (3) (ivr) shtiintzesc (3) shtiintzial (3). 4 Care desfashoara o activitate de cercetare intrun anumit domeniu sau in mai multe domenii ale shtiintzei (32) Si: (inv) shtiintzelnic (4) (ivr) shtiintzesc (4) shtiintzial (4). 5 (Iuz; is) Socialism ~ Parte constitutiva a shtiintzei marxistleniniste care studiaza procesul trecerii omenirii de la societatea capitalista la oranduirea comunista dezvaluie legile generale ale revolutziei shi ale constructziei socialismului legile generale ale dezvoltarii oranduirii socialiste shi ale trecerii la comunism elaboreaza principiile politicii revolutzionare a clasei muncitoare in lupta pentru desfiintzarea capitalismului pentru construirea socialismului shi a comunismului.

SHTIINTZÍFIC A shtiintzifici ce adj. Care apartzine shtiintzei privitor la shtiintza; bazat pe principiile shtiintzei. [Pr.: shtiin] Din fr. scientifique (dupa shtiintza).

SHTIINTZÍFIC A shtiintzifici e adj. Care apartzine shtiintzei privitor la shtiintza; care corespunde cerintzelor shtiintzei bazat pe principiile shtiintzei. Teoriile shtiintzifice se dezvolta shi se imbunatatzesc datorita criticii. SCINTEIA 1953 nr. 2624. Nevasta infierbintata paru k nici nu baga in sama aceasta constatare shtiintzifica. SADOVEANU O. VIII 196.

SHTIINTZÍFIC A adj. De shtiintza referitor la shtiintza bazat pe principiile shtiintzei. [Pron. shtiin. / < fr. scientifique dupa shtiintza].

SHTIINTZÍFIC A adj. referitor la shtiintza bazat pe principiile shtiintzei. (dupa fr. scientifique)

SHTIINTZÍFIC ~k (~ci ~ce) Care tzine de shtiintza; propriu shtiintzei. [Sil. shtiin] /<fr. scientifique lat. scientificus

shtiintzific a. relativ la shtiintze: a trata chestiuni shtiintzifice.

*shtiintzífic a adj. (lat. scientificus d. scientia shtiintza shi facere a face shi infl. de shtiintza; fr. scientifique). De shtiintza al shtiintzeĭ: probleme shtiintzifice. Care are rigoarea shtiintzeĭ: demonstratziune shtiintzifica. Adv. Conform shtiintzeĭ: a demonstra shtiintzific.

scientific ~a a vz shtiintzific

stzientzific^[1] ~a a vz shtiintzific

shtiintzífic (shtiin) adj. m. pl. shtiintzífici; f. shtiintzífica pl. shtiintzífice

shtiintzífic adj. m. (sil. shtiin) pl. shtiintzífici; f. sg. shtiintzífica pl. shtiintzífice

shtiintzific.

SHTIINTZÍFIC adj. 1. (inv.) shtiintzelnic shtiintzesc. (Cercetare ~.) 2. exact precis riguros strict. (O definire ~.)

SHTIINTZIFIC adj. 1. (inv.) shtiintzelnic shtiintzesc. (Cercetare ~.) 2. exact precis riguros strict. (O definire ~.)

SHtiintzific ≠ neshtiintzific

comunism shtiintzific s. v. SOCIALISM SHTIINTZIFIC.

SHTIINTZÍFIC A adj. (< fr. scientifique dupa shtiintza): in sintagmele cuvant shtiintzific limbaj shtiintzific stil shtiintzific termen shtiintzific text shtiintzific shi vocabular shtiintzific (v.).