3 definiții pentru racaleț

Explicative DEX

racaleț sm [At: MARIAN, CH. 54 / V: răcăl~ / Pl: ~i / E: rac1 cf răcănel, racalici] (Reg) Brotac (1) {Hyla arborea).

Relaționale

RACALÉȚ s. v. broască de iarbă, broască verde, broatec, brotac, brotăcel, buratic.

racaleț s. v. BROASCĂ DE IARBĂ. BROASCĂ VERDE. BROATEC. BROTAC. BROTĂCEL. BURATIC.

Intrare: racaleț
substantiv masculin (M1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • racaleț
  • racalețul
  • racalețu‑
plural
  • racaleți
  • racaleții
genitiv-dativ singular
  • racaleț
  • racalețului
plural
  • racaleți
  • racaleților
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)