4 definiții pentru ploditor
Explicative DEX
ploditor, ~oare a [At: PALIA (1581), 63/15 / Pl: ~i, ~oare / E: plodi + -tor] (Înv; d. ființe) Fecund.
PLODITOR adj. (Mold.) Fig. Plodicios. Biserica . . . cea ploditoare slăbi și sterpi. VARLAAM. Etimologie: plodi + suf. -tor. Vezi și plodi, plodicios, plodnic, plodnicie. Cf. plodicios, plodnic.
- sursa: DLRLV (1987)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
Relaționale
PLODITÓR adj. v. fecund, prolific.
- sursa: Sinonime (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
ploditor adj. v. FECUND. PROLIFIC.
- sursa: Sinonime82 (1982)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
Intrare: ploditor
ploditor adjectiv
| adjectiv (A66) | masculin | feminin | |||
| nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
| plural |
|
|
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
| plural |
|
|
|
| |
| vocativ | singular | — | — | ||
| plural | — | — | |||
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)