NEREUSHÍT A nereushitzi te adj. Care nu este reushit; neizbutit. ♦ (Substantivat f.) Eshec insucces. [Pr.: reu] Pref. ne + reushit.

nereushit ~a [At: DEX / P: ~reu~ / Pl: ~itzi ~e / E: ne + reushit] 1 a Care nu este reushit Si: neizbutit (reg) nesfetit (1). 2 sf Eshec.

NEREUSHÍT A nereushitzi te adj. Care nu este reushit; neizbutit. ♦ (Substantivat f.) Eshec insucces. [Pr.: reu] Ne + reushit.

* nereushít a adj. Care nu shĭa ajuns scopu (n’a reushit) neizbutit ratat. Sf. pl. e. Lipsa de reushita neizbinda nesucces.

nereushita f. lipsa de reushita.

nereushít (reu) adj. m. pl. nereushítzi; f. nereushíta pl. nereushíte

nereushít adj. m. (sil. reu) pl. nereushítzi; f. sg. nereushíta pl. nereushíte

*nereushíta (eshec) s. f. g.d. art. nereushítei; pl. nereushíte

NEREUSHÍT adj. 1. necorespunzator neizbutit nerealizat nesatisfacator prost slab (fig.) stangaci. (O regie ~.) 2. v. eshuat.

NEREUSHIT adj. 1. necorespunzator neizbutit nerealizat nesatisfacator prost slab (fig.) stingaci. (O regie ~.) 2. eshuat neizbutit ratat. (O actziune ~.)

NEREUSHÍTA s. 1. v. eshec. 2. v. cadere.

NEREUSHITA s. 1. eshec insucces (rar) neizbinda. (~ intro actziune.) 2. cadere eshec insucces picare (livr.) fiasco (fam.) chix. (~ la un examen.)

Nereushita ≠ reushita succes