IZVORI pers. 3 izvorashte vb. IV. Intranz. 1. (Despre apa) A ieshi a tzashni din pamant; p. ext. (despre ape curgatoare) ashi incepe cursul ashi avea obarshia. ♦ Fig. (Despre lacrimi sange etc.) A incepe sa curga cu putere; a shiroi. ♦ Fig. A ieshi la iveala; a aparea dintrodata; a rasari. 2. Fig. A lua nashtere ashi avea sursa obarshia; a rezulta a proveni a se trage. Din izvor.

izvori [At: CORESI EV. 65/21 / V: (inv) ~ri (S shi: isvori) / Pzi: ~rasc (reg) ~resc; Cj: (reg) sa izvoara / E: izvor] 1 vi (D. ape) A ieshi la suprafatza pamantului Si: a tzashni. 2 vi (Pan; d. lacrimi sange sudoare etc.) A curge. 3 vi (Fig) Ashi avea obarshia. 45 vi (Fig) A aparea (pe neashteptate). 6 vtf (Ivp) A oferi cu darnicie.

IZVORI pers. 3 izvorashte vb. IV. Intranz. 1. (Despre apa) A ieshi a tzashni din pamant; p. ext. (despre ape curgatoare) ashi incepe cursul ashi avea obarshia. ♦ Fig. (Despre lacrimi sange etc.) A incepe sa curga cu putere; a shiroi. ♦ Fig. A ieshi la iveala; a aparea dintro data; a rasari. 2. Fig. A lua nashtere ashi avea sursa obarshia; a rezulta a proveni a se trage. Din izvor.

IZVORÍ pers. 3 izvorashte vb. IV. Intranz. 1. (Despre apa) A ieshi din pamint a tzishni la suprafatza. Venea de departe Volga izvorind calma dintrun lac de pe linga Tver. STANCU U.R.S.S. 181. Un shipot de apa... izvora din cite un coltz de piatra. ISPIRESCU L. 17. Undemi cadea... Cishmea izvora. TEODORESCU P. P. 470. ♦ Fig. (Despre lacrimi singe etc.) A incepe sa curga. O lacrima curata k un margaritar i izvorashte din ochii mamei shi i se anina de geana. GIRLEANU 44. Mai neamtzule nu tzii greu Cind vezi singe pe ceacau (= chipiu) Izvorind din capul meu? JARNÍKBIRSEANU D. 316. ◊ Tranz. (Poetic) In lumea asta sint femei Cu ochi ce izvorasc scintei. EMINESCU O. I 235. ♦ Fig. A rasari a se arata. In rasarit pe dealuri departate se rumeni zarea shi luna roshie izvori incet de pe pamintul celalalt. SADOVEANU O. V 417. Cuvintul unic... i izvorashte [lui Sadoveanu] in minte cu ushurintza shi sigurantza cu care «notele» sar vertiginos shi totushi exact de subt degetele unui prestidigitator al clavirului. IBRAILEANU S. 5. Cuncetunsereaza shi stele izvorasc Pea cerului arcuri maretze. EMINESCU O. IV 96. 2. Fig. A lua nashtere ashi avea sursa obirshia a se trage din...; a rezulta a deriva a proveni. Dar ce fel de shtiintza e asta care nu izvorashte din viatza? DAVIDOGLU M. 46. Drepturile cum tziam spus izvorasc din datoriile omului. BALCESCU O. I 355.

A IZVORI pers. 3 ~ashte intranz. 1) (despre ape) A ieshi din izvor; a tzashni din pamant. 2) (despre ape curgatoare) Ashi avea inceputul; a incepe sa curga. 3) (despre lacrimi sange etc.) A porni sa curga cu putere; a curge in shiroaie; a shiroi. 4) fig. A lua nashtere; ashi lua inceputul. Datinile unui popor ~asc din istoria lui. /Din izvor

izvori v. 1. ashi lua cursul: Dunarea izvorashtze din muntzii PadureaNeagra; 2. fig. a lua nashtere a se trage: in roiuri luminoase izvorind din infinit EM.

izvori v vz izvori

izvorắsc a í v. intr. (d. izvor; vsl. izvirati sa izvorasca). Ĭes tzishnesc din pamint: riu izvorashte din munte. Fig. Decurg eman ĭaŭ nashtere ma trag: multe nenorocirĭ izvorasc din dorintza de a tot poseda.

izvorí (a ~) vb. ind. prez. 3 sg. izvorắshte imperf. 3 sg. izvorá perf. s. 3 sg. izvorí 3 pl. izvorara m.m.c.p. 3 sg. izvorase; conj. prez. 3 sa izvorásca; ger. izvorand; part. izvorat

izvorí vb. ind. rez. 3 sg. izvorashte imperf. 3 sg. izvorá; conj. prez. 3 sg. shi pl. izvorásca

izvori (ind. prez. 1 sg. izvorasc imperf. izvora conj. izvorasca)

izvorasc rashti 2 rashte 3 rasca 3 conj. ram 1 imp. rand ger. ritor adj. v.

IZVORI vb. a veni (inv.) a se scure. (De unde ~ acest rau?)

IZVORI vb. v. emana proveni purcede.

izvori vb. v. EMANA. PROVENI. PURCEDE.

IZVORI vb. a veni (inv.) a se scure. (De unde ~ acest riu?)