optziuni
  • info

14 definitzii pentru incuviintza

din care

Dictzionare explicative

Explica cele mai intalnite sensuri ale cuvintelor.

INCUVIINTZÁ incuviintzez vb. I. Intranz. A fi de acord. ♦ Tranz. A consimtzi a permite. [Pr.: viin] In + cuviintza.

incuviintza [At: I. NEGRUZZI S. II 150 / Pzi: ~tzez / E: in + cuviintza] 1 vi A fi de acord. 2 vt A permite. 3 vt (Rar) A acorda cuiva un avantaj cerut.

INCUVIINTZÁ incuviintzez vb. I. Intranz. A fi de acord. ♦ Tranz. A consimtzi a permite. In + cuviintza.

INCUVIINTZÁ incuviintzez vb. I. Intranz. A aproba; a fi de acord. Dale drumul sa intre! incuviintza nashul. PAS Z. I 176. Atunci e bine incuviintza frantzuzul. SADOVEANU Z. C. 8. Adevarat incuviintza vecinul din dreapta. C. PETRESCU C. V. 115. ♦ Tranz. (Construit cu dativul) A ingadui a permite; ashi da consimtzamintul. Au incuviintzat fetei sale celei mai mari sa se primble cu el. SBIERA P. 89.

A INCUVIINTZÁ ~éz tranz. 1) A sustzine exprimandushi acordul; a aproba; a consimtzi. Propunerea a fost ~ata. 2) (actziuni) A da voie (sa se efectueze sau sa aiba loc); a ingadui; a permite. [Sil. viin] /in + cuviintza

incuviintzà v. a aproba. [V. cuviintza].

incuviintzéz v. tr. (d. cuviintza). Aprob admit permit: imparatu a incuviintzat k oastea sa se odihneasca treĭ zile.

Dictzionare morfologice

Indica formele flexionare ale cuvintelor (conjugari, declinari).

incuviintzá (a ~) (viin) vb. ind. prez. 3 incuviintzeáza

incuviintzá vb. (sil viin) ind. prez. 1 sg. incuviintzéz 3 sg. shi pl. incuviintzeáza

incuviintza

incuviintzez.

Dictzionare relatzionale

Indica relatzii intre cuvinte (sinonime, antonime).

INCUVIINTZÁ vb. v. aproba.

INCUVIINTZA vb. a accepta a admite a aproba a consimtzi a se indupleca a ingadui a se invoi a lasa a permite a primi (livr.) a concede (inv. shi pop.) a se prinde (inv. shi reg.) a se pleca (Mold. shi Bucov.) a pozvoli (inv.) a aprobalui a multzumi a ogodi. (A ~ sa scoata la concurs postul vacant.)

A incuviintza ≠ a dezaproba a reproba a respinge

Intrare: incuviintza
  • silabatzie: in-cu-vi-in-tza info
verb (VT201)
Surse flexiune: DOR
infinitiv infinitiv lung participiu gerunziu imperativ pers. a II-a
(a)
  • incuviintza
  • ‑ncuviintza
  • incuviintzare
  • ‑ncuviintzare
  • incuviintzat
  • ‑ncuviintzat
  • incuviintzatu‑
  • ‑ncuviintzatu‑
  • incuviintzand
  • ‑ncuviintzand
  • incuviintzandu‑
  • ‑ncuviintzandu‑
 singular plural
  • incuviintzeaza
  • ‑ncuviintzeaza
  • incuviintzatzi
  • ‑ncuviintzatzi
numarul persoana prezent conjunctiv prezent imperfect perfect simplu mai mult k perfect
singular I (eu)
  • incuviintzez
  • ‑ncuviintzez
 (sa)
  • incuviintzez
  • ‑ncuviintzez
  • incuviintzam
  • ‑ncuviintzam
  • incuviintzai
  • ‑ncuviintzai
  • incuviintzasem
  • ‑ncuviintzasem
a II-a (tu)
  • incuviintzezi
  • ‑ncuviintzezi
 (sa)
  • incuviintzezi
  • ‑ncuviintzezi
  • incuviintzai
  • ‑ncuviintzai
  • incuviintzashi
  • ‑ncuviintzashi
  • incuviintzaseshi
  • ‑ncuviintzaseshi
a III-a (el, ea)
  • incuviintzeaza
  • ‑ncuviintzeaza
 (sa)
  • incuviintzeze
  • ‑ncuviintzeze
  • incuviintza
  • ‑ncuviintza
  • incuviintza
  • ‑ncuviintza
  • incuviintzase
  • ‑ncuviintzase
plural I (noi)
  • incuviintzam
  • ‑ncuviintzam
 (sa)
  • incuviintzam
  • ‑ncuviintzam
  • incuviintzam
  • ‑ncuviintzam
  • incuviintzaram
  • ‑ncuviintzaram
  • incuviintzaseram
  • ‑ncuviintzaseram
  • incuviintzasem
  • ‑ncuviintzasem
a II-a (voi)
  • incuviintzatzi
  • ‑ncuviintzatzi
 (sa)
  • incuviintzatzi
  • ‑ncuviintzatzi
  • incuviintzatzi
  • ‑ncuviintzatzi
  • incuviintzaratzi
  • ‑ncuviintzaratzi
  • incuviintzaseratzi
  • ‑ncuviintzaseratzi
  • incuviintzasetzi
  • ‑ncuviintzasetzi
a III-a (ei, ele)
  • incuviintzeaza
  • ‑ncuviintzeaza
 (sa)
  • incuviintzeze
  • ‑ncuviintzeze
  • incuviintzau
  • ‑ncuviintzau
  • incuviintzara
  • ‑ncuviintzara
  • incuviintzasera
  • ‑ncuviintzasera
* forma nerecomandata sau greshita – (arata)
* forme elidate shi forme verbale lungi – (arata)
info
Aceste definitzii sunt compilate de echipa dexonline. Definitziile originale se afla pe fila definitzii. Putetzi reordona filele pe pagina de preferintze.
arata:

incuviintza, incuviintzezverb

  • 1. A fi de acord. DEX '09 DEX '98 DLRLC
    sinonime: aproba antonime: dezaproba reproba respinge
    • format_quote Dale drumul sa intre! incuviintza nashul. PAS Z. I 176.
    • format_quote Atunci e bine incuviintza frantzuzul. SADOVEANU Z. C. 8.
    • format_quote Adevarat incuviintza vecinul din dreapta. C. PETRESCU C. V. 115.
    • 1.1. tranzitiv Consimtzi, permite, ingadui. DEX '09 DEX '98 DLRLC
      sinonime: consimtzi permite ingadui
      • format_quote Au incuviintzat fetei sale celei mai mari sa se primble cu el. SBIERA P. 89. DLRLC
etimologie:
  • In + cuviintza DEX '98 DEX '09

info Lista completa de definitzii se afla pe fila definitzii.