ghemuire sf [At: DEX² / P: ~mui~ / Pl: ~ri / E: ghemui] 1 Strangere in forma de ghem¹ (1) Si: ghemuit¹ (1). 2 Inghesuire.

ghemuíre s. f. g.d. art. ghemuírii; pl. ghemuíri

ghemuíre s. f. g.d. art. ghemuírii; pl. ghemuíri

GHEMUÍRE s. v. chircire.

GHEMUIRE s. chircire contractare inchircire stringere zgircire. (~ cuiva din cauza durerilor.)

Ghemuire ≠ indreptare

GHEMUIRE. Subst. Ghemuire ghemuit zgircire; zgribulire; incolaceala incolacire incolacitura incirligare; pitire (pop.) pitulare (pop.). Adj. Ghemuit strins rasucit chircit inchircit stircit (pop.) zgulit (reg.) zgircit zgribulit; cinchit (reg.) ciuciulit (pop.); incolacit incirligat incovrigat; pitulat (pop.) pitit (pop.) gavozdit (reg.). Vb. A se ghemui a se inghemui (reg.) a se aduna a se stringe (k un ghem) a se face (k un) ghem a se chirci a se inchirci a se pune piua a se stringe gramada a se gramadi (pop.) a se stirci (pop.) a se zguli (reg.) a se face mirca a se zgirci a se zgribuli; a se cinchi (reg.) a se ciuciuli (pop.) a sta ghemuit a shedea (a sta a se pune) pup a sta goga a sta pe vine a shedea (a sta a se asheza) greceshte a sta (a shedea) turceshte; a se incolaci a se incolataci (inv. shi reg.) a se incirliga a se face cirlig a se incovriga. A se pitula (pop.) a se piti (pop.) a se gavozdi (reg.). Adv. K un ghem cu genunchii la gura. V. mishcare.