2 definiții pentru gânci
Explicative DEX
gî́ncĭ n., pl. urĭ (din găncĭ, pl. luĭ gance). Ban. Sifilis.
Etimologice
GÂNCI, gânci, s. m. (Banat, Trans.; Var.) Zgancă. (din magh. gáncs; cf. ucr. ganč)
- sursa: DER (1958-1966)
- adăugată de tavi
- acțiuni
Intrare: gânci
gânci substantiv masculin
substantiv masculin (M73) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular | — | |
plural | — |
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)