2 definiții pentru gânci

Explicative DEX

gî́ncĭ n., pl. urĭ (din găncĭ, pl. luĭ gance). Ban. Sifilis.

Etimologice

GÂNCI, gânci, s. m. (Banat, Trans.; Var.) Zgancă. (din magh. gáncs; cf. ucr. ganč)

Intrare: gânci
substantiv masculin (M73)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • gânci
  • gânciul
  • gânciu‑
plural
  • gânci
  • gâncii
genitiv-dativ singular
  • gânci
  • gânciului
plural
  • gânci
  • gâncilor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)