Definiția cu ID-ul 1039998:
Relaționale
STRIGĂTURĂ s. chiuit, chiuitură, (pop.) strigare, strigăt, (prin Transilv. și Maram.) horă. (~ la joc.)
STRIGĂTURĂ s. chiuit, chiuitură, (pop.) strigare, strigăt, (prin Transilv. și Maram.) horă. (~ la joc.)