hid (hada) adj. Urit diform pocit. Sl. chudŭ „josnic” (Cihac II 138; Conev 97; cf. DAR) cf. sb. cr. slov. hud „rau” rus. chudoi „rau” chudo „rau” pol. hydny „urit”. Der. hizenie s. f. (slutzenie); hidos adj. (rar oribil) formatzie artificiala in care se combina hid cu hidos adj. din fr. hideux. Rut. chyd „obiect respingator” ar putea proveni din rom. (Candrea Elemente 408).