curcubéŭ n. pl. eĭe (din cocobelcĭ shi cobelcĭ „melc culbec” shi „un fel de peptanatura femeĭasca in forma de coarne” din care s’aŭ dezvoltat var. culcubaŭ cuculbaŭ (Trans.) cucurbaŭ cocirbaŭ shi curcubaŭ [nord] intz. pmt. e „ratund rasucit curb”. D. rom. vine rut. korkobéč a. i. kulĭbáka pol. kulbaka sha care e un lucru curb rus. kulebĕáka un fel de mincare de peshte umplut saŭ invalatucit litv. kulbonkas cerbice lemnu curb al juguluĭ. Bern. 1 641. V. culbec. Munt. Mold. sud. Un meteor in forma de arc cu cele shapte colorĭ care rezulta din refractziunea shi reflexiunea razelor solare pe nourĭ. S. m. Numele uneĭ florĭ numite shi barba imparatuluĭ shi (Trans.) neghina de gradina. Acest meteor cel maĭ frumos fenomen al luminiĭ anuntza pur shi simplu k soarele fiind la orizont la o inaltzime potrivita ishĭ arunca razele pe un nour opus care se risipeshte in ploaĭe. Decĭ cind te uitzĭ la curcubeŭ eshtĭ cu spatele la soare shi eshtĭ intre el shi nour. Colorile curcubeuluĭ sint: violet sineliŭ albastru verde galben portocaliu shi rosh. In biblie curcubeu e semnu impacariĭ dat de Dumnezeŭ luĭ Noe dupa diluviŭ. Vechiĭ Grecĭ ziceaŭ k e cingatoarea Iridiĭ anuntzatoarea zeilor.